met zijn vieren boven de waddenzee
La Fleche wordt het weer niet !
Drie dagen Wadden raggen
en...mooi weer
3 t/m 5 september 2012
het hele tripje in beeld.
|
met zijn vieren boven de waddenzee |
La Fleche wordt het weer niet !Drie dagen Wadden raggen
|
het hele tripje in beeld. |
|
In juli lukte het ons niet om naar La Fleche door te stoten. Het weer boven Normandie hield ons tegen Vandaag, maandag 3 sept zijn we met zijn vieren, Thijs, Peter, Richard, en ik, op de club om alsnog drie dagen in Frankrijk door te gaan brengen. De hele reis is minitieus voorbereid, en in een boekje samengevat. Alleen nog even de wind in de navigatie plannen zetten, doorrekenen en gaan. Maar zoals altijd het weer gooit alsnog roet in het eten. Hier is het mooi, in La Flech is het mooi, maar bij Oostende , Duinkerken, Lille en Deauville, is het mistig en laaghangende bewolking. Er was hoop dat dit weldra zou oplossen, maar niets van dat. Met heel weinig wind gaat dat voor het einde van de dag niet lukken. We hebben geen zin om in marginaal weer te gaan vliegen, dus.... een alternatief bedenken. We cancellen onze flight plans. We zijn er snel uit, Het wordt Wangerooge. We gaan met een stop op Ameland en dan maken we onze plannen op Wangerooge wel verder af voor de komende dagen. Navigatie plannen , notam's, nieuwe flight plans indienen, kaarten voorzover beschikbaar, de rest kopen we wel in Duitsland. De Piper SRP en de Robin SVN hebben we gereserveerd en zijn klaar voor de start. Ik mag het eerste stuk in de Robin vliegen met Richard naast me. Het is weer een tijd geleden dat ik in deze Robin gevlogen heb, en het motorlawaai valt me op. Niet zo comfortabel. Maar verder vliegt ie wel lekker. Er zit nieuw glas in de canopy en dat geeft echt een super blik op de wereld. Na een uur en een kwartier landen we op het gras van Ameland, een mooie landing. We spoeden ons naar Ballum en zetten ons op een terras in de zon. Het vakantiegevoel is er nu al! Ik neem een parijse soes, dat smaakt. |
 dit zijn de vliegtuigen waar wij het mee moeten doen. |
 op Ballum is alles leuk. |
|
We gaan verder. Richard vliegt naar Wangerooge. In no time zitten we op 2500 voet boven de Wadden, het zicht is formidabel.
We tellen de eilanden af, Schiermonnikoog, Rottemeroog, Rottemerplaat en dan de grens over, Borkum, Juist, Norderney,
Baltrum, Spiekeroog, Langeoog, Wangerooge. Het circuit ligt aan de zuidkant en we sluiten mooi aan op downwind voor baan 28.
We zijn er na een mooie dag toch nog gekomen, ondanks de 'verloren' tijd op de club. Ons hotel ligt op het vliegveld, dus weinig gesjouw met de spullen. We kunnen meteen aan het bier, het is gezellig op het terras. 's Avonds eten we in het dorp, in hotel Hanken. Het diner is fantastisch, en voor onze begrippen erg goedkoop, morgen gaan we er weer heen we reserveren meteen een tafel. Het plan voor morgen is snel gemaakt. We gaan veldje hoppen. Korte trips en veel veldjes. Het wordt : Wangerooge, - Wilhelmshafen - Bremerhafen - Ganderkesee - Leer Papenburg - Juist - Wangerooge. Zo dat zijn 6 legs, voor iedereen 3. Als we bij ons hotel terug komen, is alles al donker. Ze liggen hier erg vroeg op bed kennelijk. Dan gaan wij ook maar slapen. |
 even de weg zoeken op Wangerooge |
 aan gpssen geen gebrek |
|
Dinsdag 4 september Om acht uur op, en naar buiten kijken. Mooi weer, een beetje heiig, maar dat moet kunnen. Het ontbijt is niet overdadig, maar genoeg. We hebben er zin in. Vandaag gaat Richard met Peter in de Robin, en Thijs en ik in de Piper Maar shit we hebben geen kaartjes van al die veldjes. We hebben alleen franse kaarten, maar geen Duitse. Geen nood de man op de Toren is bereid te kopieëren. 15 cent per kopie en dan heb je alles, wat een service weer. We gaan eerst naar de overkant, Wilhelmshafen om te tanken. Dat is maar een kort stukje, maar wel leuk. We krijgen van de Toren een straight in en dat is nog best goed mikken met het magere zicht wat we nu nog hebben. Thijs draait de Piper netjes voor de baan en we parkeren bij de pomp. We gooien hem vol en gaan weer weg, koffie in Bremerhafen. Ik mag dit stukje sturen, even oversteken over het water en mooi aanvliegen volgens het circuit. Geland en even op de toren betalen. Het is er erg stil, en de domper komt meteen, het restaurant is gesloten. Okee geen probleem, meteen door dan maar naar onze favoriete bestemming, Ganderkesee. Daar hebben ze absoluut koffie, want het hotel is op het veld. We vliegen koersje zuid met begeleiding van Bremen Information, omdat we nog de Bremen area in moeten. Er wordt ons niets in de weg gelegd. We gaan overhead het veld en draaien linksom het circuit in voor baan 28. Het is een short circuit, want we mogen niet over de bebouwing van Ganderkesee. Thijs stuurt de piper vakkundig volgens de denkbeeldige lijnen naar de baan en zet onze SRP netjes neer. We parkeren voor het hotelterras, uiteraard nadat we de motor afgezet hebben, we willen niet dat de mensen op het terras plotseling met een broodje of iets dergelijks op schoot zitten. Wij gaan er eens goed voor zitten en nemen een formidabele lunch. Ganderkesee maakt zijn naam weer waar. Culinair top ! |
 Op Ganderkesee is Thijs gastvrij voor junior en senior. |
 Richard heeft een goede dag...na enig aandringen |
|
We vertrekken, nu richting Leer Papenburg. Weer een 20 minuten stukje, nu naar het noordwesten. Een hoge toren is ons baken, en we draaien aan de zuidkant
van het veld, voor de toren naar het noorden, overhead de baan om in het circuit voor baan 26 terecht te komen. Orientatiepunten voldoende dus geen probleem.
Final over twee mooie meertjes, en staan. We parkeren bij de toren en rekenen af. O nee jullie zijn hier voor de eerste keer dit jaar, dus hoeven jullie
niets te betalen. Danke schön. Waar kom je dat nog tegen. Dit veld is dus zeker een aanrader op anderhalf uur van Rotterdam. Het restaurant is ook hier prima verzorgd,
en de brandstof kost slechts 2,55 incl btw. Op de club kost het spul 2,76. Helaas hebben we pas getankt dus gaat deze voordeelpakker aan ons voorbij. Verder gaat het naar Juist. Koersje 340 en we komen bij het ons welbekende eiland. We krijgen vanaf het zuiden een direct lefthand base op 600 voet voor baan 26. En geheel volgens schema zitten we ook hier weer in no time op het terras. Ik voel me zwaarder worden... Het laatste stukje mag ik weer vliegen. Na de take off gaan we in een rechterbocht naar het oosten vliegen. Op 1000 voet komen we wat vervelende wolkjes tegen, en we besluiten om er boven te gaan vliegen. Op 2500 voet is dit een schitterend gezicht. Overigens liggen die wolkjes alleen maar over het noorden van de eilanden, naar het zuiden is alles vrij. Bij Wangerooge laat ik de piper langzaam naar beneden zakken en bij het zuidpuntje van het eiland zit ik op 800 voet circuithoogte. Koersje 110 voor downwind en alles loopt gesmeerd, base leg en final voor runway 28, en we zijn weer terug op de basis. Een prachtige dag besluiten we met een gezellig glaasje wijn op het terras. We voelen ons rijk met dit alles. Thijs en ik eten in Hotel Hanke, waar we gister ook geweest zijn, Richard en Peter gaan voor restaurant Pudding. Tegen elven zitten we weer bij elkaar in Hanke discussieren dat het een lieve lust is en gooien er nog een flesje wijn tegenaan. Richard en ik liggen tegen half twee pas in ons mandje. Het wordt een zware dag morgen. |
 het gemaakte circuitje in Teuge, ik ben tevreden. |
woensdag 5 september Inderdaad het is niet makkelijk om wakker aan de ontbijttafel te komen, maar het gaat. De koffie en het ontbijt doen wonderen en we gaan de dag van vandaag voorbereiden. We gaan terug naar Rotterdam via Damme, Nordhorn en Teuge. Zo hebben we 4 legs en kan iedereen nog twee keer vliegen. Richard vliegt vandaag met Thijs en ik met Peter in de Piper. Afrekenen, alle spullen pakken, kisten checken, betalen op de toren. Het verloopt allemaal vlotjes, het weer werkt mee, een beetje bewolking maar die zit niet in de weg. Ik mag het eerste stukje weer doen, en we draaien na de take off naar het zuiden, klimmen naar 3000 voet en gaan overhead een militair veld op koersje zuid naar Damme. Na een drie kwartier komen we daar aan en staan in no time weer op het grasveld geparkeerd. Het is er rustig maar toch wel gezellig en het weer is prima. We zitten dan ook in de zon op het terras en genieten van de koffie, een hele plens. Verder gaat het weer, peter stuurt de Piper de lucht in en op een koersje west komen we bij Nordhorn aan. Het militaire gebied is niet actief en we mogen hoe we zelf willen naar het veld. We vliegen een righthand downwind voor baan 06 en komen zo mooi over het militaire oefenterrein. Leuk. In Nordhorn tanken we, achteraf gezien niet zo'n goede keuze want dit is een van de duurste velden om te tanken. We verdienen dan ook niets op de brandstof, sterker nog we hebben verlies. Dus voor de volgende keer, Tanken in Leer Papenburg of in Damme ( ook 2,54 ) We filen ons vliegplan voor Teuge en na weer een koffie, vertrekken we koersje 250. We vliegen netjes op 2000 voet, pikken de snelweg op en komen zo eenvoudig bij reporting point Sierra. We zijn niet de enige. Het is er meestal wel druk, en je moet je heel goed aan de hoogte en het circuit houden. Dit gaat allemaal perfecto en we landen op baan 27 die inmiddels erg lang is ( 1200 meter) dus nog een eindje taxieën om bij het restaurant te komen. Ondertussen zien we Thijs in de SVN een go around maken, omdat zijn voorganger een beetje traag de baan afging. Maar een extra rondje kan geen kwaad, nietwaar. We rekenen de landing af en maken meteen ons vliegplan voor Rotterdam. Peter vliegt de Piper naar huis zoals Richard dat doet met de Robin. Rond half vijf is het hele spul weer op de club en zit deze trip er weer op. Het was een prachtige tour, waar we weer veel van geleerd hebben, en niet alleen op vliegersgebied. Voorlopig blijf ik even op de grond want meer dan 20 uur in een maand wordt wel erg kostbaar. |
 kan het ooit nog zonder mobieltje ? |
 soms kom je nog goede adviezen tegen. |
 dat het allemaal vliegt he |
|
|
|
|